توقع مردم از شعرا

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
من، هم شعر را دوست دارم، هم شعرا را. یعنی هر کسی که شعر خوب می گوید و شاعر است، واقعا من بی اختیار احساس محبت قلبی نسبت به او می کنم . می خواهم عرض بکنم که من قدر این نعمت را در وجود شماها می دانم . طبیعتا به همین نسبت هم انتظاراتی دارم .
یکی این که الان ما باید ببینیم، این دوره ی از زندگی ملت و تاریخ ما، چه چیزی را می طلبد. این، یک مسأله است. نمی شود هم به شاعر گفت که شما فقط همین را بگو. نه، شاعر تابع احساسات و عواطف و درک عقلانی خود و تابع مسایلی است که در سر راه زندگی او پیش می آید؛ اما در کنار آنها می شود به شاعر گفت که این را هم محاسبه کن. ببینید که واقعا امروز چه چیزی از شما توقع می رود.
این چیز بدی نیست که آدم ببیند چه چیزی از او توقع می رود؛ چون توقع، توقع یک ملت است. شاعر که نمی تواند بگوید من از ملتم جدایم، یا به ملتم اعتنا نمی کنم. اگر کسی بگوید من با ملت نیستم، آن قدر ارزش ندارد؛ یعنی واقعا در مقیاس و معیار تاریخ، یک چیز بی ارزش است. کسی که به مردم خود و به آن انتظار درست زمانه پشت کند، ولو چند روزی هم جلوه یی داشته باشد، اما جرقه یی بیش نیست. واقعا این نکته ی مهمی است که آدم ببیند الان حیات اجتماعی این ملت از او چه می طلبد؛ دنبال آن برود.

من گاهی که آثار مخالفان انقلاب و اسلام را - از هر گروهی که هستند - مطالعه می کنم، می بینم که اینها روی چند مسأله متمرکز شده اند. آقایان باید این چند مسأله را پیدا کنند. شاعر امروز، باید این چند مسأله را پیدا کند و روی آنها متمرکز بشود و حق زمان عمومی را نسبت به این چند مسأله ادا کند . به نظر من، این یکی از آن خلأهاست که وجود دارد. البته چیزهای بسیار خوبی وجود دارد که آدم می شنود . لیکن به نظر من، توجه جدیتری را می طلبد.
منبع: حدیث ولایت، جلد چهارم، ص 121-120.